Wzruszająca recenzja Every Minute Motherland została opublikowana na znanym niemieckim portalu tanznetz.de autorstwa Torbena Ibsa.

To wieczór, który pozostawia emocje na scenie i zaprasza widzów do obejrzenia tej medytacji nad żałobą. Wszystko pozostaje niezrozumiałe, a jednocześnie bezpośrednio wzruszające.

Helmut Jasny z Westfälische Nachrichten recenzuje Every Minute Motherland.

Spektakl był równie przytłaczający, co fascynujący. (…) Przerażający w wypowiedzi, przerażająco piękny w artystycznym wykonaniu.

Ukazała się dogłębna recenzja Every Minute Motherland autorstwa Melanie Suchy na Tanzweb.org. Zapraszamy do przeczytania.

Choreografia unika jasnych opisów i dramatyzmu, ale stawia na mądrość wrażliwego i wielowymiarowego tańca, na doskonale zgraną grupę oraz umiejętność obserwacji i empatii publiczności w każdej minucie.

„Every Minute Motherland” to spektakl roku

Po furioso utwór staje się nieco spokojniejszy, ale nie bardziej zrelaksowany […] Kuźmiński nawiązuje do snu, bezsenności, żalu i śmierci, nigdy nie grając rozpaczy dramatycznie i zbyt wyraźnie. […] Osamotniona kobieta podnosi się z ziemi jak twarda materia, buduje się na dwóch szerokich nogach, rozciąga każde włókno swojego ciała w łukach, ramionami zbierają coś, co nigdy jej nie wypełnia, czegoś brakuje, [...] Ona walczy; przeciwko czemu, nie jest powiedziane. Jednak ma siłę, przeżywa.

Ci, którzy tańczą, wciąż mają nadzieję lub walczą o nią.

Ukazała się bardzo wrażliwa recenzja Justyny Stanisławskiej spektaklu Every Minute Motherland na łamach portalu taniecpolska.pl

wielowymiarowa opowieść o tym, co wojna robi z ludzkim ciałem i wnętrzem człowieka, ale również o tym, jak wpływa na przestrzeń i czas. […] widz odbywa podróż w najgłębsze zakamarki swojej wrażliwości.

Otrzymaliśmy doskonałą recenzję i spada lekko ciało moje prezentowanego ostantio w Staatstheater Kassel. W artykule zatytułowanym "Sztuka podróżników w czasie" Kirsten Ammermüller na łamach Hessisch Niedersächsische Allgemeine pisze

Polski choreograf Maciej Kuźmiński posługuje się (…) najróżniejszymi elementami organicznego języka ruchu, by scalić w całość częściowo niepokojące obrazy, ale także zabawne, dziwaczne, pełne subtelnego humoru obrazy sceniczne. I spada lekko ciało moje to kompletne i przekonujące dzieło, które przemawiało do odbiorców przede wszystkim emocjonalnie, będąc wyzwaniem dla ich zmysłów. (…) Kuźmiński prezentuje gęsty i ciekawy spektakl, który rozpatrywać trzeba w całości, biorąc pod wszystkie jego elementy i wszystkie zaangażowane osoby. Wykracza daleko poza współczesny teatr tańca. (…)

Po pierwszym zagranicznym pokaz Plateau na festiwalu Sommeracademie w Tanzfaktur w niemieckiej kolonii, spektakl otrzymał doskonałą recenzję autorstwa Thomasa Linden.

Doskonale zgrany zespół, który porusza się na scenie jak dobrze naoliwiona maszyna, dzięki zręcznie napisanemu, ironicznemu tekstowi, a także przy pomocy wielu świetnych obrazów, z epickim rozmachem oferuje widzowi mocną dawkę teatru tańca

Trzy kobiety, podobnie jak w bajkach, są do siebie bardzo podobne, lecz los znaczy ich drogę gorzką asymetrią.

Pierwsza recenzja Parting Ways opublikowana została w internetowym magazynie f21.hu.

Pod nieustanną presją, w bezlitosnej konkurencji, aż do upadku świata

Michael Scheiner pisze o Ampelmenschen na łamach Mittelbayerishe Zeitung.
Przeczytaj pełną recenzję wieczoru Tanz.Fabrik!Sieben pod tym linkiem

Nowy taneczny spektakl „Ampelmenschen” gościnnego choreografa z polski Macieja Kuźminskiego jest bardzo intelektualny, ale nie pretensjonalny, lecz raczej zabawnie ironiczny.

Przeczytaj całą recenzję autorstwa Stefana Rimka w Donau Post

O Plateau pisze Monika Żmijewska na łamach internetowego wydania Gazety Wyborczej

Znakomicie pomieścił polskie fobie, bolączki, mity, dotknął tematów tabu, sięgnął po nieoczywiste środki.

Jeśli chcemy dosięgnąć realu, powinniśmy być gotowi na tę trudną konfrontację.

a cosmopolitan bigos, deconstructing national symbols, mocking lofty values and great ideals, and at the same time spiced with British humor. […] The performes have no easy task, but they cope well with the demanding scenario – both dance and acting wise.

Magdalena Mirkut-Majeranek reviews "Plateau" for the Theatre Daily. Read the whole review in Polish

“Praca nie popisuje się uczonością, ale podchodzi do pytań o tożsamość i różnicę w sposób niewymuszony, poprzez taniec" – pisze Tenka Issakainen.