Zainspirowany protestem ulicznym z 2017 roku, zwanym „Czarnymi Protestami”, I fought Piranhas przedstawia nierówną walkę jednej kobiety z wszechogarniającym, szowinistycznym porządkiem społecznym, podsycanym przez znanych polityków, takich jak pan. Korwin-Mikke. Stwierdzając, że „to oczywiste, że kobiety powinny zarabiać mniej od mężczyzn, ponieważ są słabsze, są mniejsze i są mniej inteligentne. ” w Europarlamencie, polityk nakreśla wizję możliwego porządku świata w przyszłości. Cóż więc możemy zrobić, oprócz protestu w formie sztuki tanecznej. Ostatecznie, walcząc z Piranami, można tylko mieć nadzieję, że ujdzie się z życiem z tej neirównej walki.

Jako feministyczny komunikat (przekaz) mozna odczytac solo I fought Piranhas polskiego choreografa Macieja Kuzminskiego, gniewnie i z wyzywająca pasją zatańczone przez Monikę Witkowską.
Michael Scheiner, gazeta Mittelbayerishe Zeitung

Solo otrzymało Regensburg Tanz Production Prize na 32. Międzynarodowym Konkursie Choreograficznym w Hanowerze w 2018 roku.
Finalista Gdańskiego Solo Dance Contest ’17.

Witkowska wykonuje dynamiczną choreografię z techniczną precyzją, energią i zaangażowaniem. Wyczuwalny jest wewnętrzny sprzeciw bohaterki wobec zastanej sytuacji, a wola walki ma w sobie autentyzm, przez co całość jest przekonująca.
Weronika Łucyk, portal taniecpolska.pl

”Monika Witkowska z Polski postanowiła tanecznie przedstawić fatalną sytuację polityczną w jej kraju, a zwłaszcza próbę zaostrzenia prawa aborcyjnego, za co zebrała owacje publicznosci”
Susanne Wolke, gazeta Donau Doft