Nowa praca Macieja Kuźmińskiego w jego trzeciej współpracy z reżyserem Paulem Bargetto to egzystencjalna medytacja nad bliską i odległą przyszłością, logiką snów i nieskończonością. Balansując pomiędzy sztukami performatywnymi i wizualnymi, dzieło przywołuje dom luster skonstruowany z wewnętrznej, nieskończonej jaźni, w której przekroczenie granic śmiertelności i percepcji staje się ostatecznym celem istnienia. Inspirowany science fiction Michela Houellebecqa i filozoficznymi pismami Gilles'a Deleuze'a, spektakl porusza tematy transhumanizmu, ewolucji i pamięci genetycznej.